گاهی وقت ها این همه اختلاف بین ادمها خسته ت میکنه یا بی خیال رد میشی یا اینکه غصه ش برات میمونه. اما این پایان ماجرا نیست بلکه آغازی ست برای درک انسانیت. بله اشتباه نفهمیدی، انسانیت یعنی همذات پنداری با همنوع و همجنس خودت، با کسانی دیگر که حتی برای تو غریبه ند شایدم دشمن و ناشناس. اما این حسی است که فقط مختص آدمهای خوب نیست بلکه در وجود تمامی و تک تک ماها به ودیعه گذاشته شده است. و این مائیم که آن را هدایت می کنیم یکی آن با همدردی و مهربونی و دلسوزی، یکی هم با بی اعتنایی و بی خبالی. اما انچه مهمه اینه که هروقت شروع کنی ان را بجا مصرف کنی باز دیر نشده و بلکه انعکاس و بازتاب آن را توزندگیت خواهی دید. بس شروعی تازه، تجربه ی نو .............
نظرات شما عزیزان: